sábado, 28 de julho de 2007

PERSÉPOLIS de Marjane Satrapi


Persépolis
Persépolis é a historia autobiográfica da iraniana Marjane Satrapi, a historia de como medrou nun rexime fundamentalista islámico que a acabaría levando a abandonar o seu país. O cómic empeza no ano 1979, cando Marjane ten dez anos e desde a súa perspectiva infantil é testemuña dun cambio social e político que pon fin a máis de cincuenta anos de reinado do Sha de Persia en Irán e dá paso a unha república islámica. Ademais de diferenciarse dos demais nenos por ser educada ao estilo occidental dentro dunha familia de clase alta e por uns pais de ideoloxía progresista e partidarios do islamismo moderado, "Marji" (como a coñeceremos ao principio da historia) tamén ten unha considerable inquietude intelectual para unha nena da súa idade e notable imaxinación que a leva a manter conversacións con Deus -ao que topa un curioso parecido con Karl Marx- ou soñar con chegar a ser algún día a última profeta que siga os pasos de Xesús e Mahoma. A historia duns antepasados ilustres (o seu bisavó foi o último rei da dinastía persa dos Qadjar), unha familia que se opón activamente ao goberno do Sha, as manifestacións, a diferenza de clases sociais ou a marxinación da nena son algunhas das pezas do puzzle que Marji se esforza por compor coa intención de comprender o mundo que a rodea. Á vez que vai crecendo, Marjane dáse de conta de que o novo réxime islámico polo que loitaron os seus pais caeu en mans dos integristas e que non trae consigo nada bo. Neste punto acaba a historia do primeiro dos catro álbums que compón Persépolis. O segundo ocupa o período de 1980 a 1984 e ten como transfondo a guerra entre Irán e Iraq a metade dos oitenta e o inicio da súa adolescencia, onde coñeceremos, por exemplo, da súa afección a grupos musicais prohibidos polo rexime islámico, e algúns dos problemas en que se mete xa de ben nova polo seu carácter rebelde. O terceiro álbum céntrase nas múltiples penurias e peripecias vitais que vivirá a autora en Austria entre 1984 e 1989, onde é enviada a vivir polos seus pais para protexela tanto dos bombardeos como dos problemas legais nos que podería acabar de continuar coa súa conduta, que non sempre se adecuaba aos costumes propugnados desde o goberno islámico. O cuarto e último presentará o seu regreso a Irán, unha época en que realiza os seus estudos de belas artes en Teherán, e tras vivir en Europa varios anos explícanos como ten que volver afacerse de novo ás condicións de vida sob o réxime chiita dos aiatolá.
Eis unha obra dun indubidable valor humano, Persépolis vén precedido dun considerable éxito de vendas para unha obra das súas características (30.000 exemplares vendidos en Francia nun ano) e un feixe de premios entre os que destaca os do Salón do Angouleme (o máis importante de Europa), onde o primeiro álbum gañou o Premio ao Autor Revelación (Coup de coeur) o 2001 e o segundo o Premio ao Mellor Guión en 2002. Fóra de Francia, en EEUU gañou o Premio Harvey á Mellor Obra Estranxeira 2004, e en España foi galardoada co Primeiro Premio da Paz Fernando Buesa Branco. En Estados Unidos tamén foi nomeado nos Premios Eisner 2004 nas categorías de Mellor Novela Gráfica e Mellor Obra Estranxeira e de novo na edición de 2005 na categoría de Mellor Obra Estranxeira, mentres que en Catalunya tamén foi nomeado nos Premios do Saló do Cómic de Barcelona na categoría de Mellor Obra Estranxeira de 2002. En Francia os catro álbums de Persépolis foron publicados entre novembro de 2000 e setembro de 2003 por L'Association, editorial independente que ten no seu catálogo varios destacables cómics autobiográficos como Diario dun álbum de Dupuy e Berberian, Os meus Circunsantacias de Lewis Trondheim ou A Ascensión do gran mal de David B. Para rematar, mencionar que aínda que o debuxo de Satrapi é o factor que máis feita para atrás do cómic nunha primeira ollada (a propia autora recoñece que "ao principio debuxaba moi mal"), con todo resulta sorprendentemente apropiado para o ton da primeira entrega da historia, xa que o grafismo recorda aos debuxos infantís e aumenta a sensación de estar observando o mundo precisamente a través dos ollos dunha nena.
Edita: Norma Comic

sexta-feira, 27 de julho de 2007

Os xudeus en Galicia


OS XUDEUS EN GALICIA
María Gloria de Antonio Rubio
Neste libro realízase un achegamento á presenza xudía en Galicia na Idade Media. Os xudeus foron veciños de localidades como Allariz, Ourense, Ribadavia, Monforte de Lemos, Tui, Compostela, Pontevedra, Noia ou A Coruña. Aquí analízanse a súa historia e oficios, a existencia de xuderías, cemiterios e sinagogas; así como a presenza da Inquisición en Galicia e a expulsión dos xudeus polos Reis Católicos.
ISBN: 84-933244-1-8
Ano de edición: 2004
112 páxinas
PVP: 5,95 €

terça-feira, 24 de julho de 2007

La Sombra de un Gigante



La Sombra de un Gigante
[USA] Cast A Giant Shadow , 1966
Maxistras película "La sombra de un gigante", que dramatiza con intensidade a loita heroica que Israel sostivo pola súa independencia entre 1947 e 1948. é ao tempo unha boa crónica de guerra e a historia de un romance apaixoado, que ten un reparto de excepción encabezado por Kirk Douglas, Senta Berger, Angie Dickinson, Yul Brynner, John Wayne e Frank Sinatra. A película narra a historia real do coronel retirado do exército David "Mickey" Marcus (interpretado por un xenial Kirk Douglas), identificado coa causa hebrea que, tras unha brillante carreira no exército estadounidense, é requerido polo novo Estado de Israel para construir un exército capaz de superar ao inimigo árabe. Unha decisión complicada que tivo a oposición dos seus antigos mandos militares e da súa propia esposa, pero que vese recompensada co sabor dos logros persoais e as vitorias militares.

sábado, 7 de julho de 2007

Un libro imprescindíbel editado agora en portugués


Autor: David Meir-Levi

Prefácio: David Horowitz

Págs.: 116

Formato: 150 x 220 mm /// Género: Política

PVP: 10.50 euros (iva incl.)


«A Guerra no Médio Oriente dura há perto de sessenta anos. Hoje, muitas pessoas não estão já familiarizadas com a sua história e origens e não têm sequer conhecimento dos factos. Este estado de ignorância é terreno fértil para quem, sem escrúpulos, forja mitos para justificar políticas destrutivas. A máquina de propaganda criou muitos destes mitos para inflamar a sua guerra contra o Estado Judaico.Israel é a única democracia que no Médio Oriente elege os seus chefes em sufrágio livre, a única que garante direitos aos seus cidadãos e respeita esses direitos. No entanto, Israel é o alvo permanente de quem diz lutar pelos "direitos humanos".Cerca de um milhão e meio de árabes vivem como cidadãos em Israel, elegendo os seus representantes no Parlamento israelita e gozando de mais direitos do que qualquer cidadão árabe de qualquer Estado árabe. No entanto, Israel é o alvo permanente de quem diz lutar por "justiça social".A própria criação do Estado de Israel é referida pelos seus inimigos árabes como "a Nakba", isto é, a "catástrofe", estando nisto implícito que Israel não deveria existir. No entanto, Israel é o alvo permanente de quem diz apoiar a autodeterminação e condenar o genocídio.Israel foi vítima, desde a sua primeira hora, de uma agressão, que não provocou, por parte de cinco monarquias e ditaduras árabes; e tem sido vítima de uma guerra árabe que se prolonga ininterruptamente há cerca de sessenta anos porque os Estados árabes se recusam a fazer a paz. No entanto, Israel é o alvo permanente de quem diz desejar "a paz".Israel é vítima de ataques terroristas, como os dos bombistas suicidas que, juntamente com os judeus que eles querem aniquilar, matam igualmente mulheres e crianças palestinianas. No entanto, Israel é o alvo permanente de quem diz defender a humanidade e um futuro "livre".Como é isto possível? Como pode o mal vestir-se com a toga da justiça? Como pode uma guerra de genocídio para destruir um povo democrático ser desculpada como luta pela "libertação nacional"? E, no entanto, eles fazem-no – através da criação de mitos políticos que racionalizam a agressão e justificam a guerra contra populações civis.No romance premonitório de George Orwell, 1984, o Ministro da Verdade do Estado totalitário proclama: "O Conhecimento é Ignorância, a Liberdade é Escravidão". A natureza do cinismo político não muda, o seu fito é sempre o mesmo: a obliteração da memória histórica, ao serviço do poder. "O combate do homem contra o poder", escreveu o autor checo Milan Kundera, "é o combate da memória contra o esquecimento". Só a reposição da memória pode destruir os mitos totalitários e tornar o homem livre.O texto de David Meir-Levi recupera a memória dos factos que estão no cerne do conflito no Médio Oriente. Estes factos são cruciais, não apenas para a reposição da história que a política obscureceu, mas também para a sobrevivência de um povo que vive no pesadelo da sua própria destruição. Qualquer pessoa interessada na justiça quererá ler este pequeno livro.»David Horowitz
* * *
David Meir-Levi, israelita nascido nos Estados Unidos da América, vive em Palo Alto, Califórnia. É bacharel pela John Hopkins University e licenciado em Estudos Sobre o Próximo Oriente pela Brandeis University. Ensinou Arqueologia e História do Próximo Oriente na Universidade Hebraica de Jerusalém e na Universidade de Tel Aviv, nos anos 60 e 70, altura em que serviu no exército israelita. De regresso aos Estados Unidos, Meir-Levi tornou-se Director de Investigação e Educação da Israel Peace Iniciative (IPI), uma organização não lucrativa da região da Baía de São Francisco destinada a esclarecer o público americano e os seus líderes sobre a história do conflito israelo-árabe. Mais informações sobre a IPI em: http://www.ipi-usa.org/.

Edita: Occidentalis editora