Escribir el horror. Literatura y campos de concentración
Autor Sánchez Zapatero, Javier
Colección Ensayo (ver catálogo)
Data publicación 2010-04-23
Nº páxinas 208
Idioma: español
A experiencia concentracionaria, unha das máis terribles expresións de violencia e barbarie do século XX, conéctase cun tipo concreto de escritura desenvolvida fundamentalmente a partir da década de 1930 e caracterizada por transmitir o testemuño dos sobreviventes dos centros de internamento. É esta unha literatura que nace dunha experiencia concreta, pero que se vincula cun marco intercultural determinado pola universalidade do fenómeno dos campos de concentración e que, máis aló de mostrar e denunciar a inhumanidad e o horror, tenta converterse en memoria activa e exemplar. Non todos os campos de concentración son iguais, e, de feito, resulta difícil asimilar o inferno dos centros nazis de exterminio con outras realidades concentracionarias sen caer na banalización ou a simplificación, pero si se poden detectar nos testemuños de quen os sufriron análogos temas e recursos expresivos. Analizando de forma comparatista a obra de diversos sobreviventes -Primo Levi, Jorge Semprún, Robert Antelme, Alexandr Solzhenitsyn, Max Aub, Imre Kertész, Margarete Buber-Neumann, etc.-, coma se dunha estrutura de "vidas cruzadas" se tratase, Escribir o horror. Literatura e campos de concentración tenta analizar as principais características deste tipo de escritura.
.
Informa Maribel Ferreiro
