De Ligia Ravé
Unha facenda apartada no Val de Yizrael, un lugar de mística beleza, un extraordinario refuxio da memoria histórica dunha familia. Durante oito séculos os membros da familia Ravayah viaxaron desde os máis remotos recunchos do mundo para intercambiar bens e noticias naquel sacro lugar chamado o Paraíso de Hanah. Todo primoxénito dos Ravayah soña con visitalo, atoparse alí coa familia e escribir a historia dos seus antepasados. Cando Salomeia Ravea, unha universitaria de primeiro ano en Bucarest, é detida polo réxime comunista pola súa relación con cidadáns estranxeiros, desposuída da súa nacionalidade e expulsada do país, reúnese co seu avó Rafael, patriarca do Paraíso de Hanah. Alí Salomeia asume a obrigación e o privilexio de rexistrar a historia da súa familia e de manter as inscricións dos demais. Grazas a este labor, coñece a historia do seu antepasado Simeón, un mozo sensible tan atormentado por ter que vivir como un cristián durante a Inquisición que declamaba pasaxes inverosímiles da Biblia aos catro ventos. Descobre tamén a historia do seu avó, un idealista inadaptado á sociedade de Viena, e finalmente a dos seus pais, damnificados de guerra que sobreviviron ao Holocausto co espírito baleiro e a memoria pechada. As ceas dos shabbat convértense para Salomeia en auténticas asembleas das Nacións Unidas formadas por membros da familia, onde se conversa sen cesar e cocíñanse receitas tan variadas como os invitados. Feliz por vivir entre tal abundancia, ninguén sente máis sorprendida que ela cando o seu avó lanza unha chamada mesiánica en nome da paz: abandonar a terra de Sión. O Paraíso de Hanah é un relato lírico sobre a Diáspora que nos ilumina o curso da historia ate o actual conflito árabe-israelí, unha exploración provocativa achega do prezo que pagamos pola supervivencia e a liberdade.