A IMPORTANCIA DE CHAMARSE ADOLF
Os que coñezades as obras publicadas dentro da colección Trazado de Planeta DeAgostini, sen dúbida saberedes da excelente calidade de todas elas, tanto se falamos do excelso coidado co que foron tratadas devanditas edicións como ao referirnos ás calidades artísticas dos cómics en si. “From Hell”, “Gorazde”, “Mort Cinder” ou “Maus” son algúns exemplos destas obras seleccionadas de entre o mellor que se produciu nos distintos xéneros do cómic, auténticas obras mestras que ben non foran publicadas antes en España, ou non con demasiado acerto (“Maus”, por exemplo, foi impresa integramente en español por primeira vez na súa edición de Trazado).
E dentro da serie de títulos que conforman a colección, hai que mencionar especialmente a “Adolf”, talvez a obra máis madura de Osamu Tezuka. Adolf foi a primeira serie que apareceu coas características que mellor definen á colección Trazado: un formato que sempre intenta ser o máis apropiado á obra, unha calidade inmellorable e a exhaustiva laboriosidad coa que se levan a cabo as edicións. A pesar de que o tempo que transcorreu desde esa primeira edición non é excesivamente elevado (tan só tres anos), o éxito de “Adolf” foi tal que os cinco libros de que consta a obra atópanse practicamente esgotados. A partir da súa publicación en España, “Adolf” foi galardoado no noso país en numerosas ocasiones: obtivo o premio á mellor obra estranxeira en dous ocasiones (Expocómic 2000, Salón do Cómic de Xixón 2001); o premio ao mellor manga por votación popular noutros dous (Salón do Cómic de Barcelona 2000 e 2001); Mellor Cómic do ano 2000 (Rockdelux 2001) e obtivo outra nominación á mellor obra estranxeira (Salón do Cómic de Barcelona 2001). Perante tal resposta do público e da crítica, Planeta DeAgostini decidiu realizar unha segunda edición dos cinco libros (terceira no caso do número un) dunha serie tan interesante como esta, que sempre reporta unha satisfactoria lectura tanto para os habituais afeccionádevos ao cómic como para os infrecuentes lectores exógenos.
Nesta nova edición se corrixe e mellora a anterior, poñendo gran coidado en detalles como a inserción do logo da colección Trazado e tamén en asimilar o aspecto exterior de “Adolf” ao do resto dos títulos da mesma, como por exemplo “Buda”, obra tamén de Tezuka, coa que comparte o formato.A importancia de chamarse Adolf; Kamil, Kauffmann ou Hitler, como os tres personaxes aos que alude o título da serie, non deixa de ser unha mera coincidencia. Os protagonistas da historia son Adolf Kamil e Adolf Kauffmann, dous amigos que verán moi claras as súas diferencias ao estoupar a Segunda Guerra Mundial. Kamil é xudeu, e aínda que considérese xaponés por haberse criado alí, o estigma da súa relixión é moi forte nesa época.
En fronte, Adolf Kauffmann, fillo dunha xaponesa e un diplomático alemán pertencente ao réxime nazi.“Adolf” conta a historia da relación desencontrada entre eles; conta a historia de Adolf Hitler, un ditador megalómano, a veces ata paródico, e da guerra que orixina a súa tolemia; conta a historia de Sohei Toge, un xornalista que arrisca mil veces a vida por descubrir e protexer a verdade, unha verdade que podería revolucionar o mundo no que se moven os personaxes, e que non deixa de ser o mesmo mundo real que viviu esa Segunda Guerra Mundial; “Adolf” conta a historia da evolución deses complexos personaxes entre 1936 e 1983, centrándose principalmente nos anos da guerra pero, sobre todo, “Adolf” fala das persoas.
Por isto hai que sinalar a importante labor documentalista levada a termo por Tezuka para a correcta recreación do período histórico que representa na obra e que, non esquezámolo, a el tocoulle vivir de primeira man. Sen dúbida a clave do éxito dun cómic como “Adolf” non está tan só no estupendo arte do seu autor, tan persoal e característico por outra parte. “Adolf” ten unha sólida estructura narrativa, unha ucronía talvez, pero perfectamente aplicable á historia que coñecemos, á historia das relacións humanas nos tempos difíciles, ás historias de amizade, de lealdade e de perseveranza, uns valores que impregnan importantemente aos personaxes de Tezuka. “Adolf” é unha obra que pretende reflectir estes valores, que pretende reflectir os tempos pasados. Aínda que “Adolf” é, ao fin e á corda, só unha historia.
Edita: Planeta DeAgostini
